Vandaag, op 10-10 om 10:00 uur, is het zover: Tien is terug op Social media!
En wát een rit is het geweest sinds mijn laatste post van 9 september.
Een echte rollercoaster, eentje met loopings, onverwachte bochten en af en toe een uitzicht dat zó mooi was, dat je vergat dat je in een achtbaan zat.
De neuroloog valt bijna van zijn stoel als hij me ontvangt. Onderzoekend kijkt hij me aan en vraagt: “Wat kom jij híer eigenlijk nog doen?” Hij ziet de progressie die ik maak en prijst me voor mijn aanpak. “Blijf daar vooral mee doorgaan”, adviseert hij. “En ik hoef je niet meer te zien.”
Elke ochtend als ik wakker word, mediteer ik. Ik creëer een moment voor mezelf waarin ik mijn hoofd en lichaam de ruimte geef om ontspannen te ontwaken. Een moment van rust, reflectie en nieuwe inzichten.
Kan ik het nog wel? Durf ik het aan? Heb ik er de spierkracht wel voor? Voelt mijn lichaam, dat zo hard heeft moeten werken en herstellen, weer net zo vertrouwd als vanouds? Twijfel en een gezonde spanning maken zich van mij meester terwijl ik boven op een uitnodigend lonkende skipiste sta.